Vorig jaar waren ze nog de helpende handen op de kerstmarkt in Wommelgem. Dit jaar hadden ze hun eigen kraam op de marktplaats in Borsbeek. De baasjes hadden in de grote schuur van het Franse huis heel wat attributen gevonden om het kraam aan te kleden. Terwijl ik altijd word aangemaand om op tijd en stond mijn bekje toe te houden (en ik blaf zo graag), hadden ze er niet beter op gevonden dan een grote namaak rendierkop boven het kraam te hangen. Hij had jaren in een te kleine kartonnen doos gezeten waardoor de helft van het gewei halfstok hing. Tot daar aan toe. Ze hadden er een nieuwe batterij ingestoken en telkens iemand in de geburen kwam, ging de bek open en begon het beest te klappertanden en een kerstlied uit te kramen. Spijtig genoeg hing het ding te hoog want ik had er graag op afgevolgen om die kop het zwijgen op te leggen.
En dat was nog niet alles... Nadat de kop eindelijke het zwijgen was opgelegd op verzoek van het aanpalende advocaatkraam (advocaat om te drinken), verschijnt daar opeens een levensgroot exemplaar van wat een hond moet voorstellen. Ook in pluche. Wat kunnen mensen soms toch rare beesten zijn. In een hondenpak kruipen en ons proberen na te doen, alsof dat zou lukken.
Zoals te verwachten had Dina koud en mocht ze de hele tijd in het kattenhuisje liggen, met een extra mandje erin. Sommige mensen dachten ze ook van pluche was. Ik mag er niet aan denken dat ze van een batterij zou voorzien worden om kerstliederen te gaan kwelen. Voorbeeldig als ze is, heeft ze zich de hele dag als een modelhondje gedragen.
De volledige collectie poppen- en berenkleedjes waaraan kleine baasje al jaren werkt, hing in het kraam. Ze had boterspeculaas gebakken en zelf een grote hoeveel bij wijze van proef(ven) naar binnengewerkt. Hoe diep ik ook in haar ogen keek en mijn liefste snuit trok: niet één stukje heb ik gekregen. Niet goed voor hondjes! Hij wordt verkocht voor het goede doel, was de respons. Ben ik dan geen doel vraag ik me af.
Baasje heeft zich samen met het bewegende hondenpak de ganse dag uitgesloofd om de marktbezoekers naar ons kraam te leiden en ze uitleg te geven hoe ze mijn maatjes kunnen helpen. En de Kerstman: wat mij betreft is mijn baasje een échte Kerstman!
Bedankt lieve mensen we hadden en plezante dag met een goed resultaat.
Bloggroeten van Chula
Fotogalerij Kerstmarkt
En dat was nog niet alles... Nadat de kop eindelijke het zwijgen was opgelegd op verzoek van het aanpalende advocaatkraam (advocaat om te drinken), verschijnt daar opeens een levensgroot exemplaar van wat een hond moet voorstellen. Ook in pluche. Wat kunnen mensen soms toch rare beesten zijn. In een hondenpak kruipen en ons proberen na te doen, alsof dat zou lukken.
Zoals te verwachten had Dina koud en mocht ze de hele tijd in het kattenhuisje liggen, met een extra mandje erin. Sommige mensen dachten ze ook van pluche was. Ik mag er niet aan denken dat ze van een batterij zou voorzien worden om kerstliederen te gaan kwelen. Voorbeeldig als ze is, heeft ze zich de hele dag als een modelhondje gedragen.
De volledige collectie poppen- en berenkleedjes waaraan kleine baasje al jaren werkt, hing in het kraam. Ze had boterspeculaas gebakken en zelf een grote hoeveel bij wijze van proef(ven) naar binnengewerkt. Hoe diep ik ook in haar ogen keek en mijn liefste snuit trok: niet één stukje heb ik gekregen. Niet goed voor hondjes! Hij wordt verkocht voor het goede doel, was de respons. Ben ik dan geen doel vraag ik me af.
Baasje heeft zich samen met het bewegende hondenpak de ganse dag uitgesloofd om de marktbezoekers naar ons kraam te leiden en ze uitleg te geven hoe ze mijn maatjes kunnen helpen. En de Kerstman: wat mij betreft is mijn baasje een échte Kerstman!
Bedankt lieve mensen we hadden en plezante dag met een goed resultaat.
Bloggroeten van Chula
Fotogalerij Kerstmarkt
RSS-feed
