Los Barrios
Net als in Mijas vóór 2001, werden vrijdagochtend in de refugio's (dodingstations) van Los Barrios en Puerto Real de verbrandings-ovens onverbiddelijk aan de gang gezet.
Samen met de toenmalige voorzitter (helaas inmiddels overleden), van het dierenasiel in Malaga (een organisatie met dezelfde doelstelling als A.C.E. en niet te verwarren met het dodingstation in Malaga) werden in het voorjaar 2007 de eerste stappen gezet om een deel van de honden van Los Barrios van de dood te redden. De onderhandelingen verliepen moeizaam en vergden heel wat inzet en geduld om tot enig resultaat te komen.
Hier volgt een passage uit het dagboek van Fabienne Paques (destijds gepubliccerd op de website van A.C.E.)
Samen met de toenmalige voorzitter (helaas inmiddels overleden), van het dierenasiel in Malaga (een organisatie met dezelfde doelstelling als A.C.E. en niet te verwarren met het dodingstation in Malaga) werden in het voorjaar 2007 de eerste stappen gezet om een deel van de honden van Los Barrios van de dood te redden. De onderhandelingen verliepen moeizaam en vergden heel wat inzet en geduld om tot enig resultaat te komen.
Hier volgt een passage uit het dagboek van Fabienne Paques (destijds gepubliccerd op de website van A.C.E.)
Met tegenzin zijn de beheerders van Los Barrios gezwicht. A.C.E. mag op regelmatige basis een aantal honden overplaatsen naar El Refugio in Mijas.
Enerzijds is dit een kleine, maar niet onbelangrijke overwinning in een nooit te winnen strijd. Anderzijds is er telkens de hartverscheurende keuze, welke honden kunnen mee, welke niet. Die overwinning heeft ondertussen voor heel veel honden hét verschil gemaakt. Anno 2013 zijn er al honderden honden door A.C.E. en andere organisaties gered uit Los Barrios.
Enerzijds is dit een kleine, maar niet onbelangrijke overwinning in een nooit te winnen strijd. Anderzijds is er telkens de hartverscheurende keuze, welke honden kunnen mee, welke niet. Die overwinning heeft ondertussen voor heel veel honden hét verschil gemaakt. Anno 2013 zijn er al honderden honden door A.C.E. en andere organisaties gered uit Los Barrios.
Dina
Hier werd de kleine Dina begin juli 2007 binnengebracht. Eén van de zovele afdankertjes "zonder reden". Was ze niet mooi genoeg? Ondeugend? Stout? Niet zindelijk, had ze verlatingsangst of vernielzucht? Waren de baasjes of de kinderen plots allergisch geworden...
Wie een hond wil slaan vind altijd een stok is een gekend gezegde. Wie begaan is met hondenredding kent helaas een veel voorkomende variante: wie een hond wil dumpen vindt altijd een reden.
Niemand zal het ooit weten. Er is zelfs niet geweten waar ze vandaan kwam en wie haar heeft "gedeponeerd". Wat ondertussen wel geweten is dat alle mogelijke vooroordelen vanaf dag 1 van haar adoptie de wereld uit werden uitgestuurd. Het is een modelhondje waarbij superlatieven niet te wijten zijn aan enige vorm van hondsdolheid bij de baasjes. Een lieve, leuke snoezepoes, zindelijk, die alleen kan blijven zonder het beste van zich zelf te geven met hoog tonige aria's, geen brokkenmaker, en die wat hondenbrokken betreft absoluut niet kieskeurig is. Ze lust alles.
Wie een hond wil slaan vind altijd een stok is een gekend gezegde. Wie begaan is met hondenredding kent helaas een veel voorkomende variante: wie een hond wil dumpen vindt altijd een reden.
Niemand zal het ooit weten. Er is zelfs niet geweten waar ze vandaan kwam en wie haar heeft "gedeponeerd". Wat ondertussen wel geweten is dat alle mogelijke vooroordelen vanaf dag 1 van haar adoptie de wereld uit werden uitgestuurd. Het is een modelhondje waarbij superlatieven niet te wijten zijn aan enige vorm van hondsdolheid bij de baasjes. Een lieve, leuke snoezepoes, zindelijk, die alleen kan blijven zonder het beste van zich zelf te geven met hoog tonige aria's, geen brokkenmaker, en die wat hondenbrokken betreft absoluut niet kieskeurig is. Ze lust alles.
Dina
|
Dina
|
Chula is blij met haar maatje Dina. Ze beseft dat ze geluk heeft gehad. Dat er een organisatie was die haar gered heeft en die voor een nieuwe thuis gezorgd heeft. Dat zal ze nooit vergeten en eeuwig dankbaar blijven. Ze denkt regelmatig terug aan haar vrienden, aan hun verhalen. Waarom ze werden gedumpt, aan de 10 dagen in het dodingstation en aan de vele podenco's en galgo's. Wie haar gedachten wil lezen kan kijken naar de Los Barrios story (18') - geen fictie maar helaas realiteit. Waargebeurde feiten anno 2008. Snowy is ondertussen geadopteerd en Nona mocht definitief bij haar fostergezin blijven.
