Chula op haar uitkijkpost - boven het grotje

Het huis in Le Chézet ligt op een heuvel, parallel aan de zuidzijde en heeft een mooi uitzicht.  In de tuin staat nog een kleiner huisje, dat dienstig was als ovenhuis (de bakoven is nog intact).  
​Aan de straatzijde is de gevel, met uitzondering van 2 ramen, zo goed als blind.  De inkomdeur ligt achteraan.  Omdat het perceel afhelt zijn er verschillende kelders, waarvan één grote die volledig onder de woonkamer zit.  
De toegang tot die (wijn)kelder zit onder de trap, met een stenen balustrade.  Er is een kleine nis voor de afwatering: het grotje (la grotte) volgens de Fransen.  

De verschijning

Na een dagje van werken en af en toe wat luieren in de tuin, maakten we aanstalten om het huis in te gaan.  We zagen iets bewegen in het grotje.  Uit het niets verscheen daar een klein hondenkopje met spitse oortjes.  Een boerenfoxje, een teefje zonder leiband.  Het kwispelde vrolijk met zijn staartje.  Het ging gewoon mee het huis binnen en legde zich neer op het tapijt.  De buren wisten niet wie de eigenaar was of waar het hondje vandaan kon komen.  De bakker, de kruidenier, de vis- en de vleesboer die wekelijks met hun bestelwagen toeterend door het dorp rijden, wisten het evenmin.

We besloten het hondje onderdak te geven en waren opzoek naar iets dat als mandje zou kunnen dienen.  En plots was het hondje verdwenen, even mysterieus als het gekomen was.  Een rondgang in de buurt leverde niets op.  Terug thuis stond het beestje weer op de trap door de nis te loeren.
Opnieuw in de grot verschenen... We gaven het mysterieuze teefje de naam Bernadette.   Niet echt een hondennaam.
​
What's in a name: een verschijning in de grot.  Het deed ons onmiddellijk denken aan Bernadette (van Lourdes). Sinds 1925 ligt ze opgebaard in een glazen schrijn in de kapel van het oude Sint-Gildardklooster in Nevers op zo'n 80 km van ons gehucht.

De verdwijning

Eén ding was zeker: na deze 2de verschijning zou Bernadetje blijven.  De beslissing was nog maar net genomen of de buurvrouw kwam aanlopen met de melding dat de eigenaars zich gemeld hadden via de rondreizende bakker.  Bernadette's thuishaven was Arleuf een klein dorp 10 kilometer verderop, richting Nevers.  Bernadetje werd uit onze handen gerukt en moest een nachtje in het houthok doorbrengen om de dag nadien door de rechtmatige eigenaars te worden opgehaald. 
​Bernadette was een 2de maal verschenen en daarna ook voorgoed verdwenen.  De baasjes hielden er een roeping aan over.  Ze gingen een hondje adopteren.
 
En na Bernadette verscheen Chula.  Weliswaar met een ander waargebeurd verhaal.  Toen op 22 september 2006 in Zaventem het Virgintoestel landde en ze in de aankomsthal aan de leiband met de vluchtbegeleider haar nieuwe leven tegemoet stapte, had ze al een naam.  

Chula en Dina en het grotje

Ook Chula heeft iets met het grotje.  Ze kan er uren door turen en zelfs een tukje doen.   Maar na verloop van tijd wil ze hogerop.  Ze brengt veel tijd door op de balustrade: haar uitkijkpost.   
De aantrekkingskracht van het grotje is ook van toepassing op Dina.