SHIN ese vrijwilligersMet hart en ziel werden we SHIN-vrijwilligers.
We organiseerden evenementen voor Chula's lotgenootjes. Op 31 januari 2009 verzorgde we de eerste SHINavond. Meer dan 160 sympathisanten en collega-adoptanten keken met ontroering naar Chula's adoptieverhaal. De opbrengst kon tellen en ging volledig naar A.C.E. De reacties waren hartverwarmend en zijn nog terug te vinden in het archief van het A.C.E.-blog. |
Wandeling in het Moretusbos

Een ander fijn moment was het interview op de lokale televisiezender ATV (31 mei 2008). We kregen de kans om een wandeling aan te kondigen. Maar in feite namen we de gelegenheid te baat om de situatie in Spanje onder de aandacht te brengen.
Op 1 juni 2008 werd het Moretusbos overspoeld met adoptiehonden en hun baasjes. Fabienne kwam uit Spanje overgevlogen. Het was een blij weerzien met zoveel gelukkig geadopteerde viervoeters.
Reactie zijn terug te vinden in het archief van het A.C.E.-blog.
Op 1 juni 2008 werd het Moretusbos overspoeld met adoptiehonden en hun baasjes. Fabienne kwam uit Spanje overgevlogen. Het was een blij weerzien met zoveel gelukkig geadopteerde viervoeters.
Reactie zijn terug te vinden in het archief van het A.C.E.-blog.
Dog Allemaal

We hadden de idee een SHIN-ledenblaadje op te starten met interessante artikels, waargebeurde verhalen uit het refugio samen met uitleg over, en de vraag om aandacht voor het dierenleed.
Het resultaat was een 25 pagina tellende brochure met de titel “omdat er zoveel te vertellen valt”.
De eerste werd opgedragen aan de vrijwilligers van SHIN. Het was april 2008 en de verhalen zijn spijtig genoeg nog brandend actueel.
Chula en Dina zagen zichzelf al op de cover van een echt “boekske” met passende huisstijl en logo.
Het logo was een eigen ontwerp.
Een eerste editie... en daar bleef het bij.
Afgunst onder vrijwilligers.
Drie van de waargebeurde verhalen kan je hier nog lezen.
Ze gaan over hoop, (on)geloof en liefde(loosheid), over Hope, Nintje en Roxanne.
Het resultaat was een 25 pagina tellende brochure met de titel “omdat er zoveel te vertellen valt”.
De eerste werd opgedragen aan de vrijwilligers van SHIN. Het was april 2008 en de verhalen zijn spijtig genoeg nog brandend actueel.
Chula en Dina zagen zichzelf al op de cover van een echt “boekske” met passende huisstijl en logo.
Het logo was een eigen ontwerp.
Een eerste editie... en daar bleef het bij.
Afgunst onder vrijwilligers.
Drie van de waargebeurde verhalen kan je hier nog lezen.
Ze gaan over hoop, (on)geloof en liefde(loosheid), over Hope, Nintje en Roxanne.
En er waren de promotieclips, de persartikels. Elke gelegenheid werd te baat genomen om adoptie te promoten. Het mag zonder blozen gezegd dat we ertoe hebben bijgedragen om A.C.E./SHIN mee op de kaart te zetten.
Als SHIN-vrijwilliger hebben we heel wat succesvolle acties op touw gezet om de werking financieel te ondersteunen.
Vooral Chula's Los Barrios story was confronterend. Na het zien van dit verhaal twijfelt niemand nog tussen aanschaf bij een (brood)fokker of adoptie.
De reportage was bedoeld als opvolger voor een 2de SHIN-avond, die er helaas niet gekomen is.
Als SHIN-vrijwilliger hebben we heel wat succesvolle acties op touw gezet om de werking financieel te ondersteunen.
Vooral Chula's Los Barrios story was confronterend. Na het zien van dit verhaal twijfelt niemand nog tussen aanschaf bij een (brood)fokker of adoptie.
De reportage was bedoeld als opvolger voor een 2de SHIN-avond, die er helaas niet gekomen is.