Category: Frankrijk

Het bloemenmeisje

25/5/2013

Meimaand bloemenmaand... De baasjes klagen steen en been over het koude weer. Mij maakt het niets uit. Als we maar kunnen gaan wandelen. Ik was benieuwd naar het bezoek dat ging komen. Een mama, pappa en twee tieners kwamen voor enkele dagen naar het Franse huis. Ik hield mijn hondenhart vast dat die twee laatste geen verwende nestjes zouden zijn die niet uit hun zetel willen komen of de ganse dag aan de computer blijven plakken. Ik had geluk! Ze wandelen graag. In de voormiddag gingen we op stap. De papa heeft hele mooie foto's gemaakt van Dina en mij, van de bloemenpracht en natuurlijk ook van het meisje. Ik wist meteen dat ze geen ervaring met honden hadden. Ook het meisje niet. Maar ze was heel lief tegen mij. Ik ben dan ook rustig gebleven. Zelfs toen ik zag dat ze een kater van formaat had. Je kon er niet naast kijken. Het baasje suste mij: "het is maar een T-shirt". Ik hààt katten. Het meisje hield niet alleen van wandelen maar ook van bloemen en ze kan goed knutselen. Heeft ze van haar mama denk ik.
Fleurige groetjes van Chula aan de hele familie!

0 Reacties

Koning winter 2013

8/2/2013

0 Reacties

Chula

Ze begrijpen het maar niet de baasjes... Ik kom uit het Zuiden van Spanje en toch ben ik verzot op sneeuw. Ik vind het zalig dat witte zachte tapijt. Het liefst van al stuif ik erdoor als er nog niets of niemand dat witte beddengoed heeft opgeschud. En lekker dat het is. Maar als ik durf een hap te doen, wordt kleine baasje boos. Foei ! Af ! Mag niet ! Is niet goed voor hondjes ! Hoe is het mogelijk gratis ijskreem zomaar uitgesmeerd en veel, héél veel. En daar moet ik dan afblijven. Als er teveel sneeuw ligt mag ik niet rennen. Dan zou ik mijn pootjes kunnen breken. Wat een flauw zeg: ik doe niets liever. Dina wil mij natuurlijk nadoen. Dan geraken de baasjes pas in paniek. Haar pootjes zijn natuurlijk niet zo stevig als die van mij.

Sneeuwvolle groeten van Chula

Dina

0 Reacties

Les enfants de troupe

1/8/2011

0 Reacties

Het was een zonnige dag. Een dagje om lekker te luieren in de tuin. Het was te warm om mij te installeren op de uitkijkpost. Ik lag nog maar juist te soezen in de schaduw of Gilbert, onze Franse buurman kwam de baasjes optrommelen om mee te gaan naar de militaire academie in Autun. En als ik trommelen zeg, dan is dat hier wel op z'n plaats. Als ze terug thuis kwamen werd er samen met de buren, en het nodige geestrijke nat, druk nagepraat over de uitstap. Je kan alles lezen door op te klikken op de fluitspeler...
Dina en ik hebben de hele tijd geslapen. Uit gewoonte liggen we voor de houtkachel, zelf als hij niet brandt is het ons plekje.
En hier volgen nog enkele foto's.
Militaire bloggroeten van Chula.

0 Reacties

Bernadette - Nevers

29/1/2011

0 Reacties

Wat een idee om een hond Bernadette te willen noemen. Gelukkig dat ze mij in Spanje toch een passende naam gegeven hebben. Chula: zou "dame met pit" betekenen. Ik heb dan wel mijn adoptie te danken aan die verschijning, maar de naam... ik mag er niet aan denken.
Het was te denken dat de baasjes op een mooie dag naar Nevers zouden trekken om het opgebaarde vrouwmens te gaan bezoeken. Op 29 januari 2011 was het zover. Samen met Dina de auto in en 80 kilometer lang geluisterd naar de voorleessessie uit de reisgids van het kleine baasje. Bernadette Soubirous werd in 1844 in Lourdes geboren en rond haar 14de zou Maria verschillende keren aan haar verschenen zijn in een grot. Ze trad in het zusterklooster Saint-Gildard te Nevers en werkte in de ziekenzaal. Zelf had ze een zeer zwakke gezondheid en stierf op de 35-jarige leeftijd. Ze werd begraven in een kleine kapel aan de kloostertuin. Voor haar heiligverklaring werd ze driemaal opgegraven en telkens zou haar lichaam perfect geconserveerd gebleven zijn, alsof ze juist was ingeslapen. De ene spraak over een wonder, de andere vond het een raadsel. Hoe dan ook Bernadette werd heilig verklaard en haar lichaam werd in een glazen schrijn gelegd. Haar gezicht en handen zijn bedekt met een wasmasker. En daar gingen de baasjes naar kijken. Het was zo goed als zeker dat ze ieder afzonderlijk zouden moeten binnen gaan. Zoiets is verboden terrein voor een mormel als ik. Ook al had ik bijna dezelfde naam gekregen. En ik had gelijk. Misschien maar goed ook want ik zou toch weer aan het grommen zijn gegaan bij die glazen doodskist.

Het was een leuke uitstap met een wandeling langs de oevers van de Loire. Het grote parc Roger Salengro, dat naast het Couvent ligt. Een bezoek aan het Palais Ducal, een hertogelijk paleis dat in de 15de eeuw gesticht werd door een adelijke afstammeling van de hertog van Bourgondië Filips de Stoute. Een naam die ik leuker vind dan Bernadette.
Pierre Bérégovoy (baasje moest het 3 keer herlezen) de laatste socialistische premier onder François Mitterand (je weet wel die van et alors) had er voor gezorgd dat het paleis gerestaureerd werd. Op 1 mei 1993 maakte hij (Pierre) een einde aan zijn leven met het dienstpistool van zijn chauffeur. Niemand wist waarom en Nevers verloor zijn geliefde burgemeester. Dat mensen op dieren jagen wist ik al van de Spaanse koning, maar dat ze zichzelf doodschieten vind ik helemaal eng.
Al bij al een leuke dag en zoals altijd hebben Dina en ik ons zeer voorbeeldig gedragen.
Vrome bloggroeten van Chula!

0 Reacties

Het bloemenmeisje

Koning winter 2013

Les enfants de troupe

Bernadette - Nevers

Chula

Archives

Rubrieken