Chula
  • Home
    • Mens en dier
  • Chula
    • rassendiscussie >
      • all in the mix
    • A.C.E. - SHIN
    • SHIN ese vrijwilligers >
      • Hope
      • Nintje
      • Roxanne
  • Dina
    • Yorkie Dina
    • Los Barrios
  • Chuladog
    • Belofte aan
    • Spaanse organisaties
    • soulmates >
      • Jodipro
      • Amieba
      • Alborada
      • Loving Rescued Animals
      • Mattie's Dream
      • Nine Lives
  • Agenda
    • 2022
    • 2021
    • 2020
    • 2019
    • 2018
    • 2017
    • 2016
    • 2015
    • 2014
    • 2013
  • Morvan
    • De verschijning
    • 'Et Alors'
    • honden toegelaten
  • Kaartjes voor Pootjes
    • Flower Fairies

Erko's wereld

31/1/2009

0 Reacties

 
Robin vertelt op de Shinavond:
Hallo iedereen.
Ik ben Robinb Van Gansbeke en ik woon in Zottegem.
Mijn mama, paps en mijn broer Kevin en ik houden heel veel van dieren.
Zo'n 3 jaar geleden, besloot paps om een hond te kopen.
Gelukkig hebben wij een grote tuin.  Zodat wij daar flink in kunnen spelen samen met onze hond.
Paps koos voor een grote boxer.  We zouden hem Erko noemen.
De papa en mama van Erko zijn superhonden met een stamboom.
Dat wil niet zeggen dat ze elke dag tegen dezelfde boom plassen, maar dat echte rashonden zijn.  Ik was heel trots op onze kleine  Erko, die ondertussen een grote kanjer geworden is.
Paps gaat met Erko naar de hondenschool.  En Erko doet heel erg goed zijn best.  Paps ook, vooral in de kantine.
Vorige zomer wou mama een tweede hond.  Het was bijna haar verjaardag.  En ze wou een Franse buldog als verjaardagsgeschenk.  Dat vond ik heel tof.  Een nieuwe speelkameraad voor mijn broer, voor Erko en voor mij.
Toen paps het nieuws vertelde aan een collega op z'n werk, vertelde zij hem over de Spaanse Honden In Nood.  En paps vroeg 's avonds aan mama of niet beter was om een hondje van Spanje te adopteren.
Maar mama had al 200 Euro voorschot betaald voor een echte Franse buldog ook met een stamboom.  Ze vond het voorstel van paps niet zo leuk.  Maar al die Spaanse hondjes zonder thuis vond ze toch ook heel erg.
Paps en mama bleven er maar over praten en ze hadden bijna ruzie.  Ze konden maar niet beslissen.  Ook Kevin en  ik wisten niet wat te doen.
Op een avond, toen iedereen nog aan tafel zat, ben ik stilletjes bij Erko in zijn mand gekropen.  Ik nam zijn dikke snoet in mijn armen en fluisterde zachtjes in zijn oor: "Erko, als jij nu moest kunnen praten, zou je dan zeggen voor wie jij zou kiezen, want tenslotte wordt het toch ook een speelkameraad voor jou"
Zijn jullie benieuwd wat Erko's antwoord was…… ?
Laat ons dan samen kijken naar wat hij te vertellen had!
0 Reacties

Op de regionale televisie

31/5/2008

0 Reacties

 
"Dat gaat jullie nooit lukken..." hoorde ik de chef van SHIN tegen de baasjes zeggen.  Dat moet je nu juist tegen mijn baasjes zeggen.  Dan weet ik wel beter.  Baasje was diezelfde dag nog naar de ATV-studio's gestapt.  Ik was erbij en luisterde braaf naar zijn pleidooi.  Ik keek daar iedereen eens recht in ogen met een blik van: durf nu niet weigeren of je krijgt met mij te doen.
En ja, enkele dagen later moesten ze alle twee op tijd in de studio zijn.  Dina en ik mochten er bij zijn.  Straks wordt ik nog een BH (bekende hond) zei ik tegen Dina.
We mochten mee in het programma "DAG-TV", een gezellig praatprogramma noemen ze dat, met de sympathieke presentatrice Zoë Van Gastel.  Dat was pas een gezellige dame.  Zo'n knappe madam en héél lief. Het programma draaide rond één centrale gast.  Tussendoor mochten mensen die iets organiseerden of te vertellen hadden, hun verhaal komen doen.   De baasjes waren er voor hun hondenwandeling.
Die centrale gast was wat anders... wat een knorrepot!  Kleine baasje vertelde dat hij directeur Paul Thienpondt was geweest op het ministerie van financiën bij De Collega's.  Die hadden uren tijd en deden niets dan roddelen en ruziemaken.  Jaren aan een stuk was hij met die collega's op TV te zien, de  BRT heette dat toen. 
Terwijl de baasjes als echte vedetten in de schminkstoel achterover lagen, kwamen verschillende TV-mensen ons een aai geven.  En vriendelijk dat ze waren.  Goed dat wij niet in die stoel moesten gaan zitten.  Wat de baasjes daar allemaal op hun gezicht gekladderd kregen, om te zwijgen over het kletsebolleke van baasje.  Dat werd helemaal ingepoederd.
Dan kwam "de briefing"... we moesten gewoon ons zelf zijn.  Precies of we zouden voor de televisie ons gaan "veranderen".  Ik wou wel een weerwolf proberen.  Dan had ik die knorrepot eens goed kunnen bang maken.  Maar we moesten ons gedragen van baasje.  Hij had met de knappe Zoë afgesproken dat kleine baasje het woord zou voeren en hij ging zich met ons bezighouden.  Ik had met Dina afgesproken dat we daar als halfdood gingen blijven liggen en geen kik zouden geven.
En dan was het zover.  Kleine baasje was natuurlijk direct op dreef.  Opeens vroeg Zoë toch iets aan baasje.  Ze had hem goed liggen... hij was wat nerveus maar het ging best.  Maar dan moest die knorrepot weer aan het woord komen.  Hij was een dierenvriend, ik geloofde er niets van.  En maar zagen over honden en appartementen.  Er zijn zoveel honden die heel gelukkig zijn in een appartement.  Het ligt aan de baasjes en niet aan het appartement.  Normaal zou kleine baasje hem eens flink op z'n nummer zetten, maar ze heeft op haar tong gebeten .   En liefst van al had ik die Thienpondt eens goed in z'n knoesels willen bijten.
Kijken jullie nog eens mee.
Live vanop mijn blog: groeten van Chula
0 Reacties

    Chula

    vertelt haar verhalen

    Archives

    Februari 2018
    Oktober 2017
    November 2013
    September 2013
    Augustus 2013
    Mei 2013
    Februari 2013
    December 2012
    December 2011
    Augustus 2011
    Januari 2011
    December 2010
    Januari 2009
    Mei 2008

    Rubrieken

    Alles
    Chuladog
    Frankrijk
    Rescani
    Shin

    RSS-feed

Foto
home
Copyright 2013 © -  All Rights Reserved - Chuladog