Roemenië
Het communistisch regime - de dictatuur
Toen in 1965 Nicolae Ceausescu aan de macht kwam in Roemenië, werd gelijk gestart met het veranderen van het landschap naar zijn idealen, volgens zijn slogan: “Systematisering, modernisering, beschaving”. Door op grote schaal en in snel tempo grote delen van het land vorm te geven in dezelfde architecturale (woonblok complexen) stijl, was het mogelijk om goedkoop en snel voor veel Roemenen huisvesting te creëren.
De landelijke bevolking werd gedwongen hun dorpen te verlaten en in de stad te gaan werken, meestal als (fabriek)arbeider. Ze werden gehuisvest in het "socialistisch collectief" (mega appartementsblok).
Huisdieren werden niet toegelaten. Ontelbare katten en honden maar ook boerderijdieren werden achtergelaten op platteland en in de steden. Vrij snel was er voedseltekort omwille van de drastische inkrimping van de landbouw. Er waren te weinig boeren om de akkers te bewerken.
De zwerfdieren vermenigvuldigden zich. Aan sterilisatie en castratie werd niet gedaan, wat resulteerde in een onvoorstelbare voortplanting. Vele jaren deed Roemeens regering helemaal niets. Met als onvermijdelijk gevolg dat de honden voor overlast zorgen. Zwerfhonden en -katten dwalen al of niet in roedel door de straten van Roemenië, op zoek naar voedsel en beschutting. Veel dieren zijn gekwetst (o.a. door aanrijdingen), ziek en ondervoed. Ze staan bloot aan elk denkbaar gevaar en zijn vogelvrij verklaard.
Het einde van de dictatuur
Als enige communistische leider in Oost-Europa zal de Roemeense “conducator” Nicolae Ceausescu de omwenteling van 1989 niet overleven. De bloedige Roemeense revolutie (Timisoara) bracht hem ten val. Vele burgers lieten het leven, ook de VTM-journalist Danny Huwé. De gehate dictator en zijn nog meer gehate vrouw Elena werden op kerstdag 1989 door een vuurpeloton doodgeschoten.
De meeste gewone Roemenen namen enkel en alleen deel aan de revolutie omdat ze meer voedsel, geld en minder armoede wilden. Ze realiseerden zich dan ook niet dat door ‘hun revolutie’ het communisme in Roemenië werd afgeschaft. Dat gegeven en het feit dat de nieuwe regering (FSN) vooral uit communisten bestond, zorgde ervoor dat Roemenië in de eerste maanden na de revolutie volledig aan de grond zat waardoor er veel sociale onrust ontstond. Op economisch vlak stortte Roemenië volledig in elkaar en ook de politiek stelde niet veel meer voor. Niet te verbazen dat onder die omstandigheden het welzijn van de zwerfdieren niet aan de orde was en van geen tel.
Met een politiek verloop van vallen en opstaan werd in 1991 via een referendum de (democratische) grondwet goedgekeurd. In 2007 trad Roemenië toe tot de Europese Unie. Maar al die tijd werd van overheidswege zo goed als niets ondernomen om de steeds aanzwellende zwerfdierpopulatie op een diervriendelijke manier in de dijken.
Toen in 1965 Nicolae Ceausescu aan de macht kwam in Roemenië, werd gelijk gestart met het veranderen van het landschap naar zijn idealen, volgens zijn slogan: “Systematisering, modernisering, beschaving”. Door op grote schaal en in snel tempo grote delen van het land vorm te geven in dezelfde architecturale (woonblok complexen) stijl, was het mogelijk om goedkoop en snel voor veel Roemenen huisvesting te creëren.
De landelijke bevolking werd gedwongen hun dorpen te verlaten en in de stad te gaan werken, meestal als (fabriek)arbeider. Ze werden gehuisvest in het "socialistisch collectief" (mega appartementsblok).
Huisdieren werden niet toegelaten. Ontelbare katten en honden maar ook boerderijdieren werden achtergelaten op platteland en in de steden. Vrij snel was er voedseltekort omwille van de drastische inkrimping van de landbouw. Er waren te weinig boeren om de akkers te bewerken.
De zwerfdieren vermenigvuldigden zich. Aan sterilisatie en castratie werd niet gedaan, wat resulteerde in een onvoorstelbare voortplanting. Vele jaren deed Roemeens regering helemaal niets. Met als onvermijdelijk gevolg dat de honden voor overlast zorgen. Zwerfhonden en -katten dwalen al of niet in roedel door de straten van Roemenië, op zoek naar voedsel en beschutting. Veel dieren zijn gekwetst (o.a. door aanrijdingen), ziek en ondervoed. Ze staan bloot aan elk denkbaar gevaar en zijn vogelvrij verklaard.
Het einde van de dictatuur
Als enige communistische leider in Oost-Europa zal de Roemeense “conducator” Nicolae Ceausescu de omwenteling van 1989 niet overleven. De bloedige Roemeense revolutie (Timisoara) bracht hem ten val. Vele burgers lieten het leven, ook de VTM-journalist Danny Huwé. De gehate dictator en zijn nog meer gehate vrouw Elena werden op kerstdag 1989 door een vuurpeloton doodgeschoten.
De meeste gewone Roemenen namen enkel en alleen deel aan de revolutie omdat ze meer voedsel, geld en minder armoede wilden. Ze realiseerden zich dan ook niet dat door ‘hun revolutie’ het communisme in Roemenië werd afgeschaft. Dat gegeven en het feit dat de nieuwe regering (FSN) vooral uit communisten bestond, zorgde ervoor dat Roemenië in de eerste maanden na de revolutie volledig aan de grond zat waardoor er veel sociale onrust ontstond. Op economisch vlak stortte Roemenië volledig in elkaar en ook de politiek stelde niet veel meer voor. Niet te verbazen dat onder die omstandigheden het welzijn van de zwerfdieren niet aan de orde was en van geen tel.
Met een politiek verloop van vallen en opstaan werd in 1991 via een referendum de (democratische) grondwet goedgekeurd. In 2007 trad Roemenië toe tot de Europese Unie. Maar al die tijd werd van overheidswege zo goed als niets ondernomen om de steeds aanzwellende zwerfdierpopulatie op een diervriendelijke manier in de dijken.
Zwarte september 2013
En dan slaat het noodlot toe. Begin september 2013 wordt een 4-jarig jongetje in Boekarest doodgebeten door zwerfhonden. Zo wordt het althans in de media opgeworpen. Het jongetje is gevonden op een privéterrein dat omheind was met een 2 meter hoog hekwerk. Binnen het terrein waren waakhonden aanwezig. Niettemin is het een tragische dood, die geleid heeft tot grote discussies omtrent zwerfhonden. De Roemeense regering heeft gebruik gemaakt van deze situatie en heeft binnen enkele dagen na dit dramatische incident, de zwerfhondendodingswet doorgedrukt. Deze wet lag grotendeels klaar, maar in 2011 was hij afgewezen door het Roemeense grondwettelijke hof. En wie de hond wil slaan vindt altijd een stok.
Het hek is van de dam. De wet vermeldt dat enkel bevoegde personen honden mogen vangen en doden. Reddingswerkers mogen dus in principe geen hond meer van de straat halen om hem te herplaatsen, te verzorgen of onvruchtbaar te maken. Dierenvrienden die zwerfhonden willen beschermen of voederen worden beboet en zijn het slachtoffer van agressie.
De media worden overspoeld met gruwelijke beelden en berichten, met horrortaferelen over hoe hondenvangers, maar ook dierenbeulen te keer gaan. Vooral in de De premiejagers gaan bijzonder driest te werk. Zelfs dierenklinieken en asielen worden “overvallen” om de aanwezige honden buit te maken.
Wie de horrorbeelden wil zien kan zich bedienen van de Google-zoekmachine.
Europa spreekt schande en roept op tot actie. Deze Roemeense hondenholocaust laat geen enkele dierenvriend onberoerd. Verschillende organisaties namen initiatieven om geld, voeding en medisch materiaal in te zamelen voor de hulpbehoevende honden en asielen. Er ontstonden samenwerkingsverbanden met lokale dierenbeschermer en er werden adoptieprocedures uitgewerkt. Dit alles om de Roemeense dierenvrienden en hun beschermelingen de broodnodige steun en hulp te bieden.
Het hek is van de dam. De wet vermeldt dat enkel bevoegde personen honden mogen vangen en doden. Reddingswerkers mogen dus in principe geen hond meer van de straat halen om hem te herplaatsen, te verzorgen of onvruchtbaar te maken. Dierenvrienden die zwerfhonden willen beschermen of voederen worden beboet en zijn het slachtoffer van agressie.
De media worden overspoeld met gruwelijke beelden en berichten, met horrortaferelen over hoe hondenvangers, maar ook dierenbeulen te keer gaan. Vooral in de De premiejagers gaan bijzonder driest te werk. Zelfs dierenklinieken en asielen worden “overvallen” om de aanwezige honden buit te maken.
Wie de horrorbeelden wil zien kan zich bedienen van de Google-zoekmachine.
Europa spreekt schande en roept op tot actie. Deze Roemeense hondenholocaust laat geen enkele dierenvriend onberoerd. Verschillende organisaties namen initiatieven om geld, voeding en medisch materiaal in te zamelen voor de hulpbehoevende honden en asielen. Er ontstonden samenwerkingsverbanden met lokale dierenbeschermer en er werden adoptieprocedures uitgewerkt. Dit alles om de Roemeense dierenvrienden en hun beschermelingen de broodnodige steun en hulp te bieden.
I have a dream - Mattie's dream
logo VZW Mattie's dream
We kennen Mattie en Diane al jaren. Het is een duo met een onwaarschijnlijk groot hart voor dieren. Met passie en overgave waren zij jaren actief bij SHIN.
Vooral Mattie was enorm getroffen door de Roemeense situatie. Op eigen houtje ging hij ter plaatse om o.a. materiële, financiële en logistieke ondersteuning te verlenen.
Al vlug kwam hij tot het besluit om “meer” te doen. En zoals geliefden hun passies delen, twijfelde Diane geen seconde om Mattie's droom mee waar te maken. Samen met een team van gemotiveerde medewerkers hebben zij een organisatie opgericht die zich bekommert om het lot van de Roemeense weeshonden.
Inmiddels is er ook een bemiddeling bijgekomen voor het asiel van Andjeo Sarajevo - Bosnië- Herzegovina.
Vooral viervoetertjes (en ook zij met een pootje of oogje minder) die weinig slaagkans hebben op adoptie worden door hen extra in de kijker gezet. En dat is nodig. Adopteren vanuit je hart en je ziel en niet enkel met je ogen, m.a.w. de schoonheid zit van binnen. Of hebben we als mens zelf allemaal de volmaakte schoonheid en de perfecte maten...
Vooral Mattie was enorm getroffen door de Roemeense situatie. Op eigen houtje ging hij ter plaatse om o.a. materiële, financiële en logistieke ondersteuning te verlenen.
Al vlug kwam hij tot het besluit om “meer” te doen. En zoals geliefden hun passies delen, twijfelde Diane geen seconde om Mattie's droom mee waar te maken. Samen met een team van gemotiveerde medewerkers hebben zij een organisatie opgericht die zich bekommert om het lot van de Roemeense weeshonden.
Inmiddels is er ook een bemiddeling bijgekomen voor het asiel van Andjeo Sarajevo - Bosnië- Herzegovina.
Vooral viervoetertjes (en ook zij met een pootje of oogje minder) die weinig slaagkans hebben op adoptie worden door hen extra in de kijker gezet. En dat is nodig. Adopteren vanuit je hart en je ziel en niet enkel met je ogen, m.a.w. de schoonheid zit van binnen. Of hebben we als mens zelf allemaal de volmaakte schoonheid en de perfecte maten...
Help Mattie's droom werkelijkheid te maken
Wil u ook op één of andere manier uw steentje bijdragen of een hond adopteren uit Roemenië of Bosnië, neem dan zeker een kijkje op de website of op de facebookpagina van Mattie's dream. Geef hen uw steun, ze verdienen het dubbel en dik!
Diane
|
Mattie
|
